Зебоии Қуръон
“Қуръон дорои ду хусусият аст: яке, хусусияти муҳтавои матолиб, ки аз он таъбир ба ҳаққоният мекунад ва дигар, зебоӣ. Қуръон ниме аз муваффақияти худашро аз ин роҳ дорад, ки аз мақулаи зебоӣ ва ҳунар аст. Қуръон фасоҳате дорад фавқи ҳадди башар ва нуфузи худро марҳуни зебоиаш аст. Фасоҳат ва зебоии сухан, худаш беҳтарин васила аст барои ин ки сухан битавонад муҳтавои худашро ба дигарон бирасонад…”
(Муртазо Мутаҳҳарӣ; Ҳамосаи ҳусайнӣ)
Сомонаи фарҳангӣ-иҷтимоии Қаламонлайн
