Мехоҳам зиндагии беҳтаре дошта бошам
Одамҳои атрофатро бишнос
Атрофатро бо одамҳои хубу ҷолиб пур кун
Атрофатро бо одамҳои хубу ҷолиб пур кун. Зеро атрофиён нишондиҳандаи шахсияти мо ҳастанд.
Зарбулмасали русие ҳаст, ки мегӯяд: “Ба ман бигӯ, дӯстат кист, ман ба ту мегӯям, ту ки ҳастӣ!”
Вақте бо касоне, ки ҳамеша манфибоф ҳастанд, нишасту бархост кунед, бидуни ин ки бидонед, шумо ҳам ҳамон тавр мешавед.
Тавре ки мегӯянд: “Бо моҳ шинӣ, моҳ шавӣ, бо дег шинӣ, сиёҳ шавӣ”.
Аммо вақте бо афроде, ки саъй мекунанд ҳар рӯз дунёро тағйир диҳанд ва ба дигарон кӯмак кунанд, иртибот дошта бошед, хоҳед дид, ки шумо ҳам ба тағйири дунё ва ба кӯмак ба дигарон алоқаманд мешавед.
Чигунагии атрофиён, дӯстон ва хонаводаи шумо, чигунагии зиндагии шуморо таъин мекунад.
Қаламонлайн
