Муҳаммад(с) – хушрафтортарини инсонҳо

Муҳаммад(с) – хушрафтортарини инсонҳо

«Барои комил кардани арзишҳои ахлоқӣ фиристода шудаам»

Ба муносибати милоди босаодати Паёмбари Акрам(с)

Паёмбари бузурги ислом ҳазрати Муҳаммад (с) мефармуд:

“Беҳтарини шумо хушрафтортарини шумо бо хонаводаи хеш аст ва ман хушрафтортарини шумо бо онҳоям. Ҷуз каримон занонро такрим намекунанд ва ҷуз инсонҳои паст ба занон иҳонат наменамоянд.” (Мухтасари Таърихи Димишқ, 7/50);

Мефармуд: “Комилтарини мӯъминон аз назари имон, хушахлоқтарини онҳост.” (Туҳаф-ул-уқул, 47);

Мефармуд: “Дар бахшиш миёни фарзандони духтар ва писар, баробариро риоят кунед. Агар мехостам якеро бар дигарӣ бартарӣ диҳам, духтарон буданд.” (Ҷомеъ-ус-сағир, 2/282);

Мефармуд: “Ҳамоно барои комил кардани арзишҳои ахлоқӣ фиристода шудаам.” (Ҷомеъ-ус-сағир);

Мефармуд: “Ҳамоно барои таълим ва ёддиҳӣ фиристода шудаам.” (Мунятул-мурид, 10);

Мефармуд: “Аз зулм кардан бипарҳезед, ки дар рӯзи қиёмат сабаби зулумот ва торикиҳо мешавад.” (Усули Кофӣ, 2/332);

Мефармуд: “Ҳаққи мусофир бар ҳамсафарон ин аст, ки агар бемор шуд, се рӯзро ба хотири ӯ таваққуф дошта бошанд.” (Усули Кофӣ, 2/670);

Мефармуд: “Мудоро кардан бо мардум, ниме аз имон аст ва мулойимат ва рифқ бо онон, ниме аз хушии зиндагӣ мебошад.” (Усули Кофӣ, 2/117).

Қаламонлайн