Ҳиҷоби исломӣ дар каломи зебои Паёмбари Акрам(с)
“Он ҳангом ки пӯшиш ва ҳиҷоб, сари зане бошад, арзиши он, аз дунё ва ончи дар он аст, бештар аст”.
“Беҳтарин занони шумо, занест, ки барои шавҳараш, ороиш ва худманоӣ кунад, аммо худро аз номаҳрамон бипӯшонад”.
“Касе, ки назар ба номаҳрамро аз хавфи Худо тарк кунад, Худованд ба ӯ имоне ато мекунад, ки ширинии онро дар қалбаш меёбад”.
Дуои Паёмбари Акрам(с): “Парвардигоро, заноне, ки худро пӯшида нигаҳ медоранд, машмули раҳмат ва ғуфрони худ бигардон”.
Матоолиби пешниҳодӣ барои Шумо