Ваҳдати муслимин дар баёни Оятуллоҳ Хоманаӣ
Ба муносибати Ҳафтаи Ваҳдат
“Вуҷуди Набии Акрам (с) бузургтарин мояи ваҳдат дар ҳамаи адвори исломӣ будааст”.
“Яке аз паёмҳои умдаи инқилоби мо – ваҳдати муслимин аст”.
“Тамассук ба ваҳдати калима ва барафроштани парчами бародарӣ ва меҳрубониро барои миллатамон ва кишварамон, аз воҷибтарини воҷибот медонем!”
“Ин Ҳафтаи ваҳдат – ин ҳафтаи муштаракул эҳтироми байни муслимин – ро қадр бидонем”.
“Ин қазияи Иттиҳоди байни муслиминро ҳамаи фирақи исломӣ, чӣ шиа ва чӣ суннӣ, чӣ мазоҳиби мухталифи аҳли суннат, чӣ мазоҳиби шиа, бояд ҷиддӣ бигиранд”.
“Душман моил аст байни фирқаҳои исломӣ ихтилоф биандозад ва байни ақвом ва қишрҳо ва гуруҳҳои миллат, ҷудоӣ эҷод кунад”.
Қаламонлайн
