Фирдавс даме зи вақти осудаи мост
Дар лаҳза зиндагӣ кун
Ба ақидаи Умари Хайём ҳар касе, ки дар ин дунё битавонад шод зиндагӣ кунад ва аз зиндагияш лаззат бибарад, ба таври ҳатмӣ баъд аз маргаш низ дар биҳишт хоҳад буд.
Зеро касе, ки зиндагии шоде дошта бошад ба таври табиӣ на ба касе зулм мекунад ва на тафаккуроти манфӣ нисбат ба дигарон дорад.
Пас дунё ва охираташ барои ӯ биҳишт хоҳад буд.
Бинобар ин набояд зиндагиро ба худ сахт гирифт ва ба худ ваъдаи фардои беҳтар дод…
Гардун камаре зи умри фарсудаи мост,
Ҷайҳун асаре зи чашми полудаи мост.
Дӯзах шараре зи ранҷи беҳудаи мост,
Фирдавс даме зи вақти осудаи мост.
Қаламонлайн
