Бонии масҷид
Иддае масҷиде месохтанд, Баҳлул сар расид ва пурсид:
— Чӣ кор мекунед?
Гуфтанд:
— Масҷид месозем.
Гуфт:
— Барои чӣ?
Посух доданд:
— Маълум аст, барои ризои Худо.
Баҳлул хост, мизони ихлоси онҳоро ба худашон бифаҳмонад. Маҳрамона ба касоне суфориш кард, санге тарошиданд ва рӯйи он навиштанд: «Масҷиди Баҳлул». Шабона онро болои дари масҷид насб кард.
Созандагони масҷид рӯзи баъд омаданд ва диданд, ки болои дари масҷид навишта шудааст: «Масҷиди Баҳлул». Нороҳат шуданд. Баҳлулро пайдо карданд ва шурӯъ карданд ба кутак задани вай, ки заҳамоти дигаронро ба номи худат қаламдод мекунӣ?
Баҳлул гуфт:
— Магар шумо нагуфтед, ки масҷидро барои Худо сохтаед? Фаразан мардум иштибоҳ карданд ва гумон бурданд, ки ман масҷидро сохтаам, вале Худо, ки иштибоҳ намекунад, ӯ, ки медонад бонии масҷид шумоед, на ман.
Қаламонлайн
Паёмҳо, хабарҳо ва таҳлилҳои моро дар Телегром пайгирӣ кунед:
