Вафо ба аҳд
Сабки зиндагӣ
Вақте падару модарон ва мураббиён ҷиҳати ташвиқ, ба фарзанд ваъдае медиҳанд, фарзанд аз онҳо интизор дорад, ки ба ваъдаи худ амал кунанд, дар ғайри ин сурат, эътимоди фарзанд нисбат ба онҳо аз байн меравад ва дигар таваҷҷӯҳе ба онон намекунанд ва ба суханонашон этимод нахоҳад кард.
Дар ривояте аз Имом Козим(р) нақл шудааст:
“Замоне ки ба фарзандон ваъдае додед, ба он вафо кунед, зеро онҳо тасавур мекунанд, ки шумо рӯзирасони онҳо ҳастед”.
Қаламонлайн
Паёмҳо, хабарҳо ва таҳлилҳои моро дар Телегром пайгирӣ кунед:
