Торих ба мо меомӯзад…
Ҷумалоти арзишманди Ҳегел
Торих ба мо меомӯзад, ки башар ҳаргиз аз торих чизе наомӯхтааст.
***
Зиндагӣ фақат замоне арзиш дорад, ки як чизи боарзишро ҳадафи худ қарор диҳад.
***
Ҳақиқат дар фалсафа ба маънои созгории байни воқеияти мафҳумӣ ва берунӣ аст.
***
Маориф ва омӯзишу парвариш, яъне сохти инсони ахлоқгаро.
***
Танҳо бо ба хатар андохтани зиндагист, ки озодӣ ба даст меояд.
***
Мардонагӣ танҳо ба мард будан нест, ба ҳиммату гузашт аст.
***
Мустақил будан аз афкори умумӣ аввалин шарт барои дастёбӣ ба ҳар чизи бузург аст.
***
Трожедиҳои воқеӣ дар дунё, мубориза байни ду гурӯҳи хайру шар нест, балки муборизаи байни ду гурӯҳи хайр аст.
***
Ҳар фарде фарзанди замони худ аст. Бинобар ин фалсафа низ замони худро дар афкор дарк мекунад. Тасаввури ин ки як фалсафа битавонад аз дунёи муосир ва акнуни худ фаротар биравад, ба андозае пуч аст, ки тасаввур шавад, як фард битавонад аз синни худ фаротар равад.
Қаламонлайн
