Шуур
Мактаби инсоният
Шуур яъне дарки замон, макон ва ҳурмати дигарон.
Ва надоштани ин дарк, ҳамонест, ки бешууриаш меноманд.
Бешуурӣ беморие аст, ки соҳибаш намедонад бемор аст.
На ба хотири камбуди ақл. Балки чун одат кардааст ба нодида гирифтани дигарон.
Онон, ки бешууранд, худро заранг, бомаром ва содиқ мепиндоранд.
Аммо дар воқеъ, ҳадду марзро намефаҳманд ва адабро балад нестанд.
Қаламонлайн
