Нобиғаҳо…

“Мегӯянд, нобиғаҳо ҳамеша шавҳарони баде ҳастанд.

Далелаш ҳам возеҳ аст: уфуқи руҳи онҳо аз уфуқи орзуҳо ва афкор ва таманниёт ва омоли як зан болотар аст.

Ҷисмаш бо зан ҳаст, вале руҳаш бо зан нест.

Аммо агар касе дар айни нубуғ, битавонад худро он қадар дар мавқеи худаш таназзул диҳад, ки бо зани оддӣ дар уфуқи оддӣ ҳам муошират кунад, ӯ воқеан фавқи нубуғ аст; маълум мешавад қудрати таназзул додани худро дорад ва қудрати таназзул додани худ хеле фавқулода аст…”