Ҷойгоҳи илму дониш дар асру давронҳо
Фирдавсӣ дар “Шоҳнома” ҳикоят мекунад, ки як тоҷир ба Анӯшервон пешниҳод кард, ҳамаи сарватамро ба шумо мебахшам, дар муқобили ин иҷоза диҳед фарзандам дарс бихонад ва муаллим шавад. Аммо Анӯшервон посух дод:
Чу бозоргон бачча гардад дабир,
Ҳунарманду бо донишу ёдгир.
Ба дасти хирадманди марднажод,
Намонад ҷуз аз ҳасрату сард бод.
Донишмандон мегӯянд дар ҷомеъаи Сосониён доштани савод махсуси ашроф ва шоҳзодагон буд ,аммо Ислом омад ин низомро шикаст, умуми мардум иҷоза ёфтанд, ки савод ва дониш биомузанд. (Шоҳномаи Фирдавсӣ: Қиссаи тоҷир ва Анӯшервон).
Манбаъ: Фейсбук
Сомонаи фарҳангӣ-иҷтимоии Қаламонлайн
