Ҳикояте аз Гулистон
Ҷолинус аблаҳеро дид, даст дар гиребони донишманде зада ва беҳурматӣ ҳамекард. Гуфт:
– Агар ин доно будӣ, кори вай бо нодон бад-ин ҷо нарасидӣ.
Ду оқилро набошад кину пайкор,
На доное ситезад бо сабукбор.
Агар нодон ба ваҳшат сахт гӯяд,
Хирадмандаш ба нармӣ дил биҷӯяд.
Ду соҳибдил нигаҳ доранд мӯе,
Ҳамедун саркаше в-озармҷӯе.
В-агар бар ҳар ду ҷониб ҷоҳилонанд,
Агар занҷир бошад, бигсалонанд.
* * *
Якеро зиштхӯе дод дашном,
Таҳаммул карду гуфт: эй некфарҷом!
Батар з-онам, ки хоҳӣ гуфтан, онӣ,
Ки донам, айби ман чун ман надонӣ.
(Саъдӣ, Гулистон)
Қаламонлайн
