Дарсе аз таърихи хеш
…Афсўс, ки сўзандагони фазоил зиёду ҷўяндагони хирад андаканд.
Аз он ҷо, ки фаҷоеъ китоби саргузашти миллат аст, сафаҳоти таърихаш низ моломол аз пушаймониҳост.
Чи касе аз муаррихин, андозаи пушаймониҳои миллатро баррасӣ кардааст, то битвонад бигўяд, ки дар амбори хотирааш чи чизҳое ниҳон аз ин бахши таърихаш аст?
Аммо бовар бар он дорам, ки анбори афсўси таърихи миллати мо васеътар аз махзани адабаш аст.
Нигоҳе бар авроқи таърихи миллат андозед, ҳукуматҳои вақт ағлаб тасмимотеро мегирифтанд, ки боиси пушаймонии наслҳо мешуд…
Ҳатто аз таърихи начандон дури хеш дарс наомўхтаем!…”
Аз мақолаи ” Ҳар худбин як худсӯзӣ дар пай дорад”.
(Манбаъ: Фйбук, сафҳаи шахсии докор Луқмон Бойматов)
Сомонаи фарҳангӣ-иҷтимоии Қаламонлайн
