Зарбулмасалҳои ибратомӯз
Зарбулмасали жопунӣ
Мардуми Жопун як зарбулмасали бисёр ҷолибе доранд, ки асоси тавсиаи кишварашон қарор гирифтааст:
Ба хотири мехе, наъле афтод.
Ба хотири наъле, аспе афтод.
Ба хотири аспе, саворе афтод.
Ба хотири саворе, ҷанге шикаст хӯрд.
Ба хотири шикасте, мамлакате нобуд шуд!
Ҳама ба хотири ин буд, ки оҳангаре мехи наъли асперо хуб накӯбида буд…
Ёдамон бошад, ҳар кори мо, ҳатто кори кучаку ночиз, асари бузурге дорад, ки шояд дар ҳамон лаҳза мо набинем.
Сомонаи фарҳангӣ-иҷтимоии Қаламонлайн
