Моҳи раҳмат

Муштараки гиромӣ, бастаи сирӯзаи шумо рӯ ба тамом шудан аст!

Пас аз поёни ҳаҷми боқимонда, ибодатҳои шумо бо нархи оддӣ ҳисоб мешавад.

Дигар қироати як ояти Қуръон баробар бо хатми Қуръон нахоҳад буд.

Дигар нафасҳоятон тасбеҳи Парвардигор ва хобатон ибодат шуморида намешавад.

Дигар шабе беҳтар аз ҳазор моҳ нахоҳӣ дошт.

Дигар як амали фарз ва мустаҳаб ҳафтод баробар ҳисоб намешаванд.

Дигар бо як хурмо ё як ҷуръа об озодӣ аз оташи дӯзах ҳисоб намешавад.

Дарёфти ин баста то соли оянда имконпазир нест.

Пас ҷиддӣ аз лаҳза-лаҳзаи боқимондаи он истифода кунед, вале ҳаргиз ноумед нашавед ва тавфиқи дарёфти дубораи онро аз ӯ бихоҳед.

Ҳеҷ кас танҳо нест! Ҳамроҳи аввалу охири шумо Худованди меҳрубон аст.