Онон, ки гузаштаро ба хотир намеоваранд, маҳкум ба такрори онанд
Ҷумалоте аз дуктур Алии Шариатӣ
1. “Устувор мондан ва зери ҳар боре нарафтан, дини ман аст.”
2. “Одамияти ҳар кас аз он ҷойе оғоз мешавад, ки бо Иблис шурӯъ ба мубориза кунад.”
3. “Онон, ки мефаҳманд, азоб мекашанд ва онон, ки намефаҳманд, азоб медиҳанд.”
4. “Онон, ки гузаштаро ба хотир намеоваранд, маҳкум ба такрори онанд.”
5. “Он чи саҳеҳ аст, ҳамеша мавриди алоқаи ҳамагон нест ва он чи мавриди алоқаи ҳамагон аст, ҳамеша саҳеҳ нест.”
6. “Аз дӯст набояд беш аз он хост, ки аз насими субҳ ё бӯйи гул таваққӯъ дорем.”
7. “Аз зиндагӣ ҳар он чи лиёқаташро дорем, ба мо мерасад, на он чи, ки орзуяшро дорем.”
8. “Аз ақлат истифода кун, аммо бидон ҳамеша эҳсос аст, ки инсонро ба ҷилав меронад.”
9. “Аз ҳама чиз гузаштан ва ба ҳама чиз расидан муҳим нест, (балки) муҳим, аз чӣ гузаштан ва ба чӣ расидан аст.”
10. “Ағлаби мардум тақрибан ба ҳамон андозае шод ҳастанд, ки зеҳни худро барои он омода кардаанд.”
