Ҳақиқати тавба

“Тавба қиём ва инқилоби дарунӣ аст аз тарафи аносури солеҳи вуҷуди одамӣ алайҳи мафосид ва гуноҳҳо ва харобиҳо. Фард ва иҷтимоъ дар бисёре аз чизҳо мисли якдигаранд ва дар бисёре аз маворид мешавад онҳоро ба якдигар ташбеҳ кард. Гоҳе иҷтимоъро ба фард ташбеҳ мекунем ва гоҳе фардро ба иҷтимоъ ташбеҳ мекунем. Яке аз шабоҳатҳо ҳамин аст, ки ҳамон тавре, ки дар иҷтимои кучак ё бузург, дар як деҳ ва ё як шаҳр ва ё як кишвар, агар аносуре корҳоро дар даст бигиранд ва тавлиди фасод ва харобӣ ва табоҳӣ кунанд, гоҳе афроди солеҳ ва шоиста бо як қиём ҷилави мафосид ва харобиҳоро мегиранд, дар вуҷуди як фард низ ҳамин тавр аст, гоҳе қиёмҳо ва инқилобҳо ва таҳаввулҳои амиқ алайҳи гуноҳ ва фасод аз тарафи аносури солеҳи вуҷуди одамӣ яъне аз тарафи ақл ва имон бапо мешавад ва ҳукумати шаҳват ва ғазаб ва ҳаво ва ҳавас соқит мешавад…”