Оё тафаккури исломӣ дар мағзи мо зинда аст ё мурда?
“Акнун биншинем ва ҳисоб кунем, бибинем оё воқеан тафаккури мо тафаккури исломӣ аст? Оё тафаккури исломӣ дар мағзи мо зинда аст ё мурда? Феълан лозим нест, ки зиёд дунболи ин бошем, ки касеро, ки мусалмон нест, мусалмон кунем. Албатта мунтаҳои орзу ин аст, эй кош чунин чизе бишавад, вале он чизе, ки фикр мекунем, дар дараҷаи аввал лозим аст ин аст, ки фикри динӣ, ки алъон мо мутадайинҳо ва мусалмонҳо ва намозхонҳо ва рӯзагирҳо ва зиёратравҳо ва ҳаҷкунҳо дорем, ин фикре, ки дар худи мо ба ҳолати нимамурда даромадааст, ба ҳолати карах ба истилоҳ даромадааст, инро зинда бикунем. То ин ҷур нашавад, фоида надорад, фаразан агар дар Урупо ҳам як идда мусалмон шаванд ва моро бибинанд, мумкин аст пушаймон шаванд ва аз ислом баргарданд.”
(Муртазо Мутаҳҳарӣ; Даҳ гуфтор; Эҳёи тафаккури исломӣ)
