Аллома Иқболи Лоҳурӣ ва Қуръони Карим

Адаб
Аллома Иқболи Лоҳурӣ ва Қуръони Карим
Аллома Иқболи Лоҳурӣ дар охирҳои зиндагиаш дучори заъф ва бемории чашм шуда буд ва аз муолиҷа низ маҳрум монда буд, танҳо мӯнисаш Қуръон буд. Ӯ бо ҳамон андак биноӣ, ба Қуръон менигарист ва бо лаззате саршор аз имон Қуръонро қироат мекард. Ва мегуфт: “Падарам ба ман тавсия кардааст, ки фарзандам! Ҳар гоҳ Қуръон мехонӣ, чунон бихон, ки гӯӣ Худованд онро ба ту нозил карда”.
(Авсофи порсоён, с.182)
Ва ба фармудаи Мавлоно:
Чунки дар Қуръони Ҳақ бигрехтӣ,
Бо равони анбиё омехтӣ.
Ҳаст Қуръон ҳолҳои анбиё,
Моҳиёни баҳри поки Кибриё.
В-ар бихониву найӣ Қуръонпазир,
Анбиёву авлиёро дида гир.
В-ар пазироӣ, чу бархонӣ қасас,
Мурғи ҷонат танг ояд дар қафас.
Мурғ, к-ӯ андар қафас зиндонӣ аст,
Менаҷӯяд растан, аз нодонӣ аст.
Руҳҳое, к-аз қафасҳо растаанд,
Анбиёи раҳбари шоистаанд.
Сомонаи фарҳангӣ-иҷтимоии Қаламонлайн
Tags:

Матоолиби пешниҳодӣ барои Шумо

 

Туркия ҳамла ба Масҷидулақсоро маҳкум кард
Мисли чашма…

Матолиби пурбоздид