Бузургтарин дарди башарият
Гондӣ:
“Бузургтарин дарди башарият нодонӣ нест, балки таваҳҳуми доштани огоҳист. Агар мо медонистем, ки чӣ қадар намедонем, дунё биҳишт мешуд”.
“Агар фақат як бор ҳузури Худоро бипазиред, ҳаргиз ба зарурати дуо ва ниёиш шак нахоҳед кард”.
“Ибтидо шуморо нодида мегиранд, сипас ба шумо механданд, баъд бо шумо мубориза мекунанд ва дар ниҳоят шумо пирӯз мешавед”.
“Инсон маҳсули афкораш аст ва касе мешавад, ки ба он фикр мекунад”.
“Беҳтарин роҳе, ки дар он метавонед худатонро пайдо кунед, ин аст, ки худатонро дар хидмат кардан ба дигарон гум кунед”.
“Хушбахтӣ замоне рух медиҳад, ки чизе ки фикр мекунед, бо чизе ки мегӯед ва чизе ки анҷом медиҳед, ҳамоҳанг аст”.
“Инсони тарсу қодир ба ибрози ишқ нест, ин кор ҳаққи афроди шуҷоъ аст”.
(Гондӣ)
Сомонаи фарҳангӣ-иҷтимоии Қаламонлайн
