Лаззатҳои маънавӣ
Маърифатнома
“Дар бораи Хоҷа Насируддини Тӯcӣ навиштаанд, ки вақте масоил барояш мушкил мешуд, шурӯъ мекард ба фикр кардан, то масъаларо ҳал мекард. Гоҳе он, охири шаб, вақте ки масъала барояш ҳал мешуд, чунон ҳолати ваҷде (ва хушҳолие) ба ӯ даст медод, ки мегуфт:
أَیْنَ الْمُلوكُ وَأَبْناءُ الْمُلوكِ مِنْ هذِهِ اللَّذَّةِ
Подшоҳон ва шоҳзодагон куҷоянд, ки биёянд, бибинанд лаззате, ки алъон ман эҳсос мекунам бештар аст ё лаззатҳое, ки онҳо аз умури ҳиссӣ бурдаанд?!”
(Муртазо Мутаҳҳарӣ; Фаласафаи ахлоқ)
Қаламонлайн
