Ҳамсари солеҳ
Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) фамуданд:
«Мўъмин баъд аз тақво ва тарс аз Худованд, аз чизи дигаре ба андозаи ҳамсари солеҳ суд намебарад, ҳамсаре, ки вақте ба ў фармон диҳад итоат кунад ва чун ба ў назар мекунад, хушҳол шавад ва вақте аз ў ғоиб мешавад он зан худро ва моли шавҳарро муҳофизат намояд».
Ва низ фармуданд:
«Чаҳор чиз аст, ки ба ҳар кас дода шавад хайри дунё ва охират ба ў дода шудааст: қалби шукргузор, забони зикргўй, бадани собир дар балоҳо ва ҳамсари солеҳе, ки дар нафси худ ва дар моли шавҳар хиёнат нанамояд».
Ва дар ҳадиси дигар чунин мефармоянд:
«Саодати мард дар доштани ҳамсари солеҳа, хонаи хуб ва маркаби муносиб аст ва шақовату бадбахтии ў дар доштани зани бад, манзили ғайри муносиб ва маркаби бад мебошад».
Ва низ фармуданд:
«Аз бадбахтии мард он аст, ки зане дошта бошад, ки аз диданаш нороҳат шавад, аз забонаш озор бинад ва дар набудани шавҳар, бар номуси ў амин набошад».
Ислом ҳамон гуна ки суфоришоти бисёре ба бонувон кардааст, тавсияҳое низ ба мардон дар мавриди занон намудааст.
Расули Акрам (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) фармуданд:
«Беҳтарини шумо касе аст, ки беш аз дигарон бо ҳамсар ва фарзандонаш ба некӣ ва хубӣ рафтор намояд ва ман беҳтарини шумо нисбат ба аҳлу аёлам ҳастам».
Ва фармуданд:
«Касе, ки ахлоқаш беҳтар аст имонаш комилтар аст ва некўкортарини шумо касе аст, ки нисбат ба ҳамсар ва аҳлаш некўкортар ва меҳрубонтар бошад».
Қаламонлайн
Паёмҳо, хабарҳо ва таҳлилҳои моро дар Телегром пайгирӣ кунед:
