Афрод ва ислоҳи ҷомеа
“Яке аз иллатҳои умдаи адами муваффақияти мо мардум ба ислоҳи ҷомеаи худ, ҳамин аст, ки ҳар фарди огоҳ, ки ба худаш нигоҳ мекунад ва ба аъмоли худаш назар меафканад, айнаки хушбинӣ ба чашм мезанад ва он гоҳ, ки ба дигарон ва аъмоли дигарон назар мекунад, айнаки бадбинӣ ва бадгумонӣ ва натиҷа ин аст, ки ҳеч кас шахси худро тақсири кор намедонад ва чунин мепиндорад, ки тақсир мутааллиқ ба дигарон аст. Ҳама чашм ба адолати иҷтимоӣ доранд ва ҳеч кас фикр намекунад, ки адолати иҷтимоӣ вақте ҳосил мешавад, ки афрод одил бошанд…”
(Муртазо Мутаҳҳарӣ, Бист гуфтор)
Қаламонлайн
