Ҳодисаи Карбало (2)

Ҳодисаи Карбало (2)

Ёддошти Сайидюнус Истаравшанӣ

Имом Аҳмад ибни Ҳанбал дар “Муснад”-и худ аз Абдуллоҳ ибни Нуҷай ва ӯ аз падараш ривоят карда, ки замоне ки Алӣ ба тарафи Сиффайн ҳаракат мекард, ӯ (падари Абдуллоҳ ибни Нуҷай) дар ин сафар дар канори он ҳазрат (а) буда.

Дар васати роҳ, вақте Алӣ дар баробари Найнаво (Карбалои имрӯз) қарор гирифт, фармуд: Диранг кун эй Абӯабдуллоҳ! Диранг кун эй Абӯабдуллоҳ дар канори рӯди Фурот!

Ровӣ гӯяд, пурсидам: Алӣ чӣ гуфт?

Арз кард: Алӣ гуфт: Рӯзе ҳузури Паёмбари Акрам (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) расидам, дидам аз чашмони муборакаш ашк меборанд.

Арз кардам: Эй Паёмбари Худо! Оё касе шуморо ба хашм оварда, чаро аз чашмони шумо ашк меборад?

Паёмбар (с) фармуд: Ҳамин ҳоло Ҷабраил (а) аз наздам рафт, ӯ ба ман гуфт: Ҳусайн дар каронаи рӯди Фурот кушта хоҳад шуд.

Алӣ ба ӯ арз кард: Оё метавонам аз турбати (муште аз хоки) он макон бибӯям?!

Паёмбар (с) фармуд: Бале.

Сипас, аз ҷойе муште хок бардошт ва ба ман дод, (то бибӯям), ман ҳам натавонистам худамро ба даст бигирам, ашк аз чашмонам ҷорӣ шуданд.”

(Муснади Аҳмад ибни Ҳанбал, 2/119, Ашшомила)

* * *

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ حَدَّثَنَا شُرَحْبِيلُ بْنُ مُدْرِكٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُجَيٍّ عَنْ أَبِيهِ أَنَّهُ سَارَ مَعَ عَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ وَكَانَ صَاحِبَ مِطْهَرَتِهِ فَلَمَّا حَاذَى نِينَوَى وَهُوَ مُنْطَلِقٌ إِلَى صِفِّينَ فَنَادَى عَلِيٌّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ اصْبِرْ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ اصْبِرْ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ بِشَطِّ الْفُرَاتِ قُلْتُ وَمَاذَا قَالَ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ذَاتَ يَوْمٍ وَعَيْنَاهُ تَفِيضَانِ قُلْتُ يَا نَبِيَّ اللَّهِ أَغْضَبَكَ أَحَدٌ مَا شَأْنُ عَيْنَيْكَ تَفِيضَانِ قَالَ بَلْ قَامَ مِنْ عِنْدِي جِبْرِيلُ قَبْلُ فَحَدَّثَنِي أَنَّ الْحُسَيْنَ يُقْتَلُ بِشَطِّ الْفُرَاتِ قَالَ فَقَالَ هَلْ لَكَ إِلَى أَنْ أُشِمَّكَ مِنْ تُرْبَتِهِ قَالَ قُلْتُ نَعَمْ فَمَدَّ يَدَهُ فَقَبَضَ قَبْضَةً مِنْ تُرَابٍ فَأَعْطَانِيهَا فَلَمْ أَمْلِكْ عَيْنَيَّ أَنْ فَاضَتَا

* * *

Сайидюнуси Истаравшанӣ

Қаламонлайн